sağlıkçı olmak

markete girdiğinde "kolay gelsin", demek yerine "geçmiş olsun"demektir.

aile akraba sülale komşu arkadaş ne kadar tanıdığin varsa hastane işlerini halletmektir..

benim şuramda bi ağrı var sen sağlıkçısın anlarsın sen

"sen yaşlanınca bize iğne vurursun" lafına "sen bizi de gömersin" dedikten sonra "şş o nasıl laf " azarını yemektir. çok yedim 😶

başka insanları iyileştirmek uğruna kendi sağlığını feda etmektir

şu an 12.sınıf ve sağlıkçıysanız sbs'nin son kurbanlarısınız demektir.

bir nevi kendi kendinin doktoru olmak.

ampul kırmak bile güzel.

sayıyla 350.000, yazıyla üç yüz elli bin kişi olmak ve atanamamak demektir.

olamadım. aslında aldığım eğitimler ışığında bir sağlık elemanı olma potansiyelim var ama resmi olarak ve çevremde sağlık mezunu bir edebiyatçıyım ki oda olursa artık. her şeyden çok isterdim sağlık alanında kalmayı ama nasip işte. ama her hastaneyi gördüğümde veya ambulansı içimin nasıl çektiğini anlatamam size. sanki bir sevgiliye bakıyorum uzaklarda kalan. 2 yıl oldu hastaneye gitmedim hala. i̇tiyor beni resmen gidersem bi şeyler olacağından çekiniyorum belki de. neyse bugün bazı şeyler gördüm ve duydum da hasretim depreşti. atanamayan tün sağlık personellerini selamlıyorum :)

hastane kokusunu özlemek, cafede dahi yan masa da oturan biri öksürdüğün de durup bişeyi var mı diye düşünmek, birisi bayılınca canla başla koşturmak, bazen ampul kırmayı bile özlemek bence sağlıkçı olmaktır. resmi olarak olmasam da ruhen tam bir sağlıkçıyım.

daha okumaktayim ama ailem saglikci oldugundan dolayi genelde saglikci kaynayan ortamlarda oldum. i̇gne yaptirma yuzunden mahallede görmedigim got kalmadi desem yeridir. saglik alaninda da ilgim olunca bazi seyleri "bazi insanlara" gore normal karsilar oldum. saglik alaninda okumasina ragmen bazi konularda yanaklari kizaran insanlara avel avel bakar hale geldigimi fark ettim. cunku olan her seyin -neredeyse- zerresine kadar ogrendigim icin utanma geregi duymamaya basladim. i̇yi mi ettim kotu mu bilemem. ama zor bea

i̇ş olanakları çok deyip kandırılıp, atanamayan bir sağlıkçı ordusunun içinde bulunmak demektir

anın görüntüsü Her an her yerde birilerinin ağrısını dindirmektir.

birdaha "hemşireler de oturarak vakit geçiriyo yaa" diyeni duyarsam ağzına boklu kürekle vuracam çok ciddiyim. nöbet başladığından beri bir saniye oturmadım oturmayı bırak bi akşam yemeği bile yemedim yemek niyetine gelirken çantama tıktığım bisküviyi kemiriyorum şu an. buna rağmen sağlıkçı olduğum için pişman mıyım, asla.

sağlıkçı olduğum genel olarak böyle salak saçma yerlerde akıllarına geliyor doktora gitmen gerekiyor dediğimde sen ne bokuma duruyorsun diyor ve benim cevabım tabi ki hazır. eğer kolun bacağın kopar, kalbin durur veya bir yerini diktirmek istersen seve seve att'nin ne olduğunu açıklarım ama bana kbb veya noroloji bakımından gelirsen hastanede baktırman gereken yerinin sayısı bi hayli fazla olacak. yine sinirlendim.

ölümü artık o kadar önemsemiyorum. ölen biri benim için duygusal bir şey ifade etmiyor.tabi ki kendi ailem başka olur ama normalde insan, tanımadığı kişiye bile üzülür ama ben üzülemiyorum. kan gölü olan bir bacağa müdahaleden sonra direk et yiyebiliyorum. ilk karşılaştığımda bu vakayla, yemeğin y si midemi bulandırırdı. ilk hastam öldüğünde şok yaşarken şimdi bir çocuğun ayağını burkması gibi. arkadaşlarla bir konu konuşuyoruz, konu cinselliğe geliyor ve ben bilimsel yanlarını rahat rahat anlattıktan sonra şaşkın bakışlarına maruz kalıyorum, utanmıyorum diye.niye utanıyım ben 6 senedir bu eğitimin içindeyim. valla ne utanma ne duygu ne de başka bir şey kaldıı.

bi doktor anlatiyor Bir gün yaşlı bi teyzemiz geldi.Tahlil yaptık. Çok tatlı ve ton ton bi teyze idi. Biraz muziplik yapmak istedim.Tahlillere bakarak gayet ciddi bir şekilde teyze hamilesin dedim. Hiç düşünmeden cavabı yapıştırdı. Oğlum deden seneler önce vefat etti senden başka erkek eli elime değmedi. Şimdi nasıl temizleyeceksen temizle dedi. Teyzeye şaka yapmak isterken kendi kazdiğim kuyuya düşmüştüm.

sağlıkçı olup atanamamak var bir de ama hiç atanamamak yani öyle böyle değil

Valla ben de şu anlık sağlıkçıyım. Atayacaksanız atayın. Kde olarak da çalışırım. Yeter ki atayın. Yoksa ibre başka mesleğe kayıyor. Ve ben şu anlık içinde bulunduğum bu kutsal mesleğimi bırakmak istemiyorum.

Ben buna olamamak diyorum çünkü bu pandemi döneminde sağlıkçısını bu kadar önemsemeyen bir ülkedeyiz. Evinde oturan binlerce sağlık mezunu kafayı yemek üzere. Sahada olup meslektaşlarımıza yardım etmek yerine evde oturduk fasulye ayıklıyoruz. 7 ay oldu halen bir alım yapamadılar neden pandemi var çünkü tezatlığa bakar mısınız arkadaşlar

(bkz: kanka bak gerçek söylüyorum manyak olursunuz ) Evet gayet severek yaptığım bir iş. Diğer arkadaşlarında öyle olduğuna eminim. Çünlü sevmesen yapılacak iş değil. Düşünün hasta kusuyor ve sen karşısında müdahale ediyorsun. Mesela kan kokusu artık burnumda yer etti. Soğukkanlı olduğum için üzerime de yürüdüler. Neler neler yaşanıyor. Psikolojik ve fiziksel şiddete değinmiyorum bile. Ama yine de bunlara rağmen severek yaptığınız işi yapmak muhteşem bir şey. Keşke bir de şartlar iyileştirilse. Tüm atama bekleyen arkadaşları da bir gün aramızda görmek dileğiyle. İnşallah olur.

Yukarıdaki yazara katılmıyorum, evet her meslek değerlidir fakat sağlıkçı olmak bambaşka bir şey. Bir kere gecen gündüzün yok, 24 saatlik nöbette gün kavramı kalmıyor. Üstüne nöbetten çıkıp eve geliyorsun uyumasan olmuyor, o gün de böyle gidiyor.Ne yemek saatlerin belli, ne uyku ne de çalışacağın günler, bir kere hafta içi hafta sonu kavramın yok.Daha bunlar bekarsan, bir de ailen varsa vay haline. Bunları da geçtim tanımadığın bir sürü insanla muhatap oluyorsun, o da yetmiyor fiziksel /sözel şiddet görüyorsun. Gerçekten sevmiyorsan yapamazsın lafının hakkını veren bir alan sağlık

Evet yorgunluğumu ve içimi döküp gidecem. Diyorum ki 23 günde 11 günaşırı nöbet tutmuşum. Bakın arkadaşlar hala toplumda sağlıkçılar bir gün çalışıp üç gün yatıyor algısı varken 24/24 çalışıyoruz çoğu zaman. Sonra da diyorlar ki bunlar niye böyle. Yani nerdeyse bir ay boyunca olan çoğu şeye şahit oldum. Hoş şeyler olmuyor. Çok afedersiniz ama işimizi yapıyoruz sadece bizden çok fazla da fedakarlık beklemeyin. Neymiş para alıyormuşuz da mecbur muşuz da. Çok afedersiniz ama sikerler öyle işi. Kamunun en az maaşını alıp en fazla beklentisi olan iş bu. İçecek suyumuz olmadığı için adam küfredebiliyor bize karşılık verince dayak yemek hakkınız diyor. Evet arkadaşlar götünüzden solurken veya ölümle yüz yüze kalınca en basitinden ufacık ağrınızda gelip birbirine kattığını acil serviste umarım bir başınıza beklediğiniz gün anlarsınız. Ne yazık ki bu durumu sadece işin içinde olanlar veya tanıdığı, aile bireylerine biri bu mensuplardan biri olanlar bilebilir. Arkadaşlar alacağım tepkileri gayet iyi biliyorum. Ama ne demiş ünlü silahşor deadpool, sikerler abii

Valla brom ben yıllardır garsonluk şeflik yöneticilik yapıyorum restoranlarda. emin ol bizimde işimiz çok sıkıntılı.. ama sağlıkçılara sonsuz saygım var.. insanla uğraşılan tüm işler çok sıkıntılı ama siz bide insan bedeniyle uğraşıyorsunuz! zannediyor ki ağrı kesiciyi içince 10 dk. sonra ağrısı geçecek :D Eskiden daha zeki bir toplumduk.. şuan maalesef milletin açlıktan beynine kan gitmiyor.. toklarından kanı beynine gitmiyor sanırım..!

geçen gün instagramın reels kısmında ara ara sağlıkçıların kendi aralarında biraz kafa dağıtmak biraz da birbirlerini moral sağlamak için çektiği neredeyse tüm videoların yorumlara kapatıldığını farkettim. sebebinin ise empati yoksunu bir sürü insanın ipe sapa gelmeyen bir yığın yorum yapması olduğunu anladım. aynen şu kafadalar; siz bu mesleği isteyerek seçtiniz ve para sıçıyorken (külliyen yalan) işiniz dışında farklı bir meşguliyetiniz olamaz. hele hele insanları güldürmek? asla. klavyesinden öyle güzel emirler yağdırıyorlar ki paşam sanki ordu kumandayı biz de onun emrini bekliyorduk. ya arkadaşlar bu insanlar, ölüm ile ince çizgide olan insanları hayata bağlamak için mekik dokuyorlar. hayatlarının çoğu belki hiç penceresi bile olmayan yoğun bakımlarında, tıklım tıklım acillerde, kapalı doğumhanelerde geçiyor. bu insanların hiç mi gülmeye hakkı yok? ha pardon bizim vergilerimizden ceplerine giriyordu ya ben ne dersem onu yapmalılardı yoksa sopa geliyor.

şaka maka, covid-19 ve pandemi sonrası bunların ezici çoğunluğu pozitif ayrımcılık istiyor. üstü kapalı ya da açık, fark etmeksizin. arkadaşlar, birinin size hakikati söylemesi lazım; en temelde, para karışılığı yapılan herhangi bir işin fahişelikten hiçbir farkı yoktur. zira her ikisinde de beden ve ruh sömürüye uğrar. ayrıca; bir insanın sağlığını iyileştirmek, son aşamadır. yani, teknik yönden, sağlıkçı olmak övünülecek ve kutsal bir şey değil, boktan bir sistemin sindirim halkasının son boğumu olmaktır. çünkü bir insan hastaysa, bu onun doğru düzgün beslenemeyip güzel bir hayat yaşayamadığı ve en nihayetinde ise hayata devam edebilmek için hastaneye geldiğinin kanıtıdır. illa her boku anlattırıyorsunuz. bir şeyleri de kendiniz öğrenin. olgular arasında biraz bağ kurun. te allah'ım ya.

Zor falan değil. mesela ben de sağlıkçıyım ama bütün gün yatıyorum. Neden? Çünkü çalışmıyorum. Zor olmasını istemiyorsanız çalışmayın.

Atanamayanlar kulübü nerede ?

Öğrencilik hayatından beri eziyet çekilen bir bölümde okuyorum.. diş hekimliği.. herkese sorarsan dolgu pahalı çekim pahalı hiç dönüp de soruyor musunuz o kullandığınız malzemeler kaç lira diye. Öğrenci halimle burs paramla dolarla birlikte artış gösteren tüm malzemeleri cebimizden veriyorduk hastaya kullandığımız aletler malzemeler hepsi bizim cebimizden çıkıyordu. İntörnlere ufak da olsa bir maas verilirken kimsenin görmediği öğrencisine dahi acımadığı bir meslek.

Buraya şimdi şu'cu olmak diye başlık acsak yine birileri gelir o da iş mi beaa, sen asıl bizimkini gör, ben biliyorum şunu yapıyorlar o ne ki, parasını alıyorsun sus otur, sizin 10 ay tatiliniz yok mu falan der.Der yani toplum yapısı bu. Bazı insanların isyanları, tatmayan ya da mesul olmayanlar için havası kaçmış balon gibidir. O bu durumla karşı karşıya kaldığında vardır, kalmadığında yoktur. Bakınız bu durum bebeklerde var bi de, ismi korunum kazanmama. Varsa var yoksa yok. Neyse her işin kendine göre zorluğu pek tabii var. Sağlıkçılar da bu ve benzeri dönemlerde mesleğinin tüm zorluklarını iliklerine kadar hissediyorlar. İsyanınızı biz duyuyoruz. Umarım herkes duyar ve karşılığını alırsınız.

Bazı insanların hizmetçi veya köle gibi gördüğü, bilmeden yargıladığı ve hesap sorma hakkı olduğunu düşündüğü, sorunun çözümünü doğru yerde aramadığı, bazı insanların da bilmediği için hesabını sormadığı, cevap aramadığı, sorgulamadığı sektör. Bir işi 99 kere hatasız yapsanız belki takdir görmezsiniz ama 1 hatanızda sizi, hastanın canını almışçasına darlayıp mesleğinizden soğutabilirler.

kimseye yetemeyip hep daha fazlasının senden beklendiği meslek grubu

Kimsenin emrinde değilim , olmayacağım